Boussole - Mathias Enard

Akcja powieści rozgrywa się podczas jednej nocy. Główny bohater - Franz Ritter, wiedeńczyk, pracownik uniwersytecki, który specjalizuje się w muzykologii i orientalistyce, dowiedziawszy się, że cierpi na poważną chorobę spędza bezsenną noc na wspominaniu swych podróży, rozmów, kariery naukowej. W jego wspomnieniach cały czas przewija się Sarah – paryżanka, którą spotkał podczas jednej z konferencji naukowych, w której jest zakochany i z którą swego czasu odbył podróże po krajach Orientu – Syrii, Libii, Iranie. Historia miłosna tych dwojga, choć przewija się na kartach książki regularnie, zdaje się być tylko pretekstem do pokazania pasji jaką oboje darzą Orient i ogromnej wiedzy jaką na jego temat posiadają.

W książce znajdziemy całe mnóstwo odniesień do powiązań między światem wschodu a zachodu (nieprzypadkowo Franz mieszka w Wiedniu, miejscu, które kilkukrotnie określane jest w książce jako „la porte de l'Orient”). W swoich wspomnieniach Franz wielokrotnie nawiązuje też do twórców europejskich, od Mozarta przez Balzaca i Prousta by pokazać wpływ jaki Orient miał na ich twórczość, jak wiele Zachód zawdzięcza Wschodowi i odwrotnie.

Książka jest warta uwagi, należy ją jednak czytać w skupieniu – jest pełna nazwisk, odniesień do muzyki i literatury (nie tylko francuskiej), jej tematyka jest bardzo rozległa, przez co lektura nie jest łatwa. Autor co rusz przeskakuje od wspomnień spotkań z Sarah do wspomnień z licznych podróży, wplata w narrację niezliczone anegdoty związane z przytaczanymi osobistościami. Wszystko to sprawia, że łatwo zgubić wątek.

O wiele bardziej doceniłabym tę książkę, gdybym mogła poświęcić jej więcej czasu, ale uważam, że jest godna polecenia, bo wiedza autora jest naprawdę imponująca, nawet jeśli nie jest się jej w stanie przyswoić w całości podczas jednej lektury.

bardzo spodobała mi się ta książka (od pierwszych stron, pierwszego opisu kropli, w której odbija się twarz bohatera). Jak dla mnie ona idealnie opisuje rzeczywistość naszych myśli : kiedy ja nie mogę zasnąć też myślę, a każda z tych myśli staje się obrazem, wciąga mnie zupełnie. Tak też było z myślami/wspomnieniami opisywanymi w książce, oczywiście nie mam tak dużej wiedzy, żeby znać to wszystko, o czym jest mowa w powieści, ale urzekła mnie właśnie malowniczość przedstawionych przez niego obrazów. Wtrącenia jak np. niezasłonięta firanka i szukanie butów po omacku, też były dla mnie nader rzeczywiste. Zawsze się uśmiecham do książki, która przedstawia moje, takie drobne zachowania, a ta książka jest niewątpliwie jedną z nich.
POLECAM !!!!!!!!!!!!!!