"D'après une histoire vraie" de Delphine de Vigan
Page 1 sur 1
"D'après une histoire vraie" de Delphine de Vigan
Książka Delphine de Vigan D’après une histoire vraie pojawiła się cztery lata po sukcesie ostatniej powieści autorki Rien ne s'oppose à la nuit, poświęconej postaci jej matki. Sukces bestsellera pisarka okupiła jednak wieloma przykrościami związanymi z atakami osób, które zarzucały Vigan bezduszne posłużenie się historią rodzinną. W momencie, w którym rozpoczyna się akcja D’après une histoire vraie, autorka, która czyni z siebie główną bohaterkę powieści, cierpi na twórczą niemoc. Bezskutecznie próbuje rozpocząć pisanie kolejnej książki. Zredagowanie jakiejkolwiek frazy staje się wyzwaniem ponad ludzkie siły, a ludzie wokół zaczynają to dostrzegać i komentować. W tych okolicznościach pisarka poznaje L., kobietę z klasą, inteligentną, uwodzicielską i pełną gracji. Autorka zdradza już na początku, że to właśnie ta postać stała się stała się przyczyną nieszczęścia pisarki.
Książka składa się z trzech części. W pierwszej, Séduction, autorka opisuje swoją fascynację osobą L.. Czytelnik jest świadkiem stopniwego wplątywania się autorki w pajęczynę przyjaźni z wampiryczną L., która niejako zniewala bohaterkę. W drugiej części, zatytułowanej Dépression, bohaterka pogrąża się w apatii, depresyjnym letargu. Zupełnie bezsilna nie jest w stanie pracować. W niemocy pisarki, L. jako „jedyna, która jeszcze w nią wierzy” wciąż jest obok niej obecna. Jej zaciekłe wsparcie zaczyna jednak budzić niepokój i podejrzenia bohaterki. Wszystko nieuchronnie zmierza do punktu kuminacyjnego w trzeciej części, Trahison, w której dokonuje się deziluzja. Pewnego dnia L. znika, a bohaterka po niedługim czasie odbiera telefon od swojej redaktorki i dowiaduje się, że ktoś podszył się pod nią i napisał książkę kradnąc jej historię i nazwisko. Książka, nad którą pracowała bohaterka była dla niej „wyzwaniem ostatecznym”, który miał rozstrzygnąć czy będzie ona jeszcze w ogóle zdolna kiedykolwiek coś napisać. Dlatego też, zdrada L. była dla bohaterki wyrokiem dożywotniego milczenia.
Krytycy określili książkę z gatunku thrillerów psychologicznych. Napięcie budzi przede wszystkim kreacja L.: zszarzałe wspomnienia wspólnej przeszłości, tajemniczość L. i jej wszechobecność w życiu bohaterki, a także emocje jakie u niej wywołuje. Napięcie autorka buduje również poza powieścią balansując na granicy fikcji literackiej i autentyczności opisywanej historii. Nie odpowiada na pytanie, co jest prawdą, a zrodziła jej wyobraźnia. Czyniąc ze swojej osoby główną bohaterkę, obnaża się, jednocześnie formułując bezlistosne oskarżenia pod swoim adresem. Delphine de Vigan, autorka-bohaterka jednocześnie katem i ofiarą. Książka pozostawia czytelnika z pytaniem ile prawdy jest w historiach typu d’après une histoire vraie.
Książka składa się z trzech części. W pierwszej, Séduction, autorka opisuje swoją fascynację osobą L.. Czytelnik jest świadkiem stopniwego wplątywania się autorki w pajęczynę przyjaźni z wampiryczną L., która niejako zniewala bohaterkę. W drugiej części, zatytułowanej Dépression, bohaterka pogrąża się w apatii, depresyjnym letargu. Zupełnie bezsilna nie jest w stanie pracować. W niemocy pisarki, L. jako „jedyna, która jeszcze w nią wierzy” wciąż jest obok niej obecna. Jej zaciekłe wsparcie zaczyna jednak budzić niepokój i podejrzenia bohaterki. Wszystko nieuchronnie zmierza do punktu kuminacyjnego w trzeciej części, Trahison, w której dokonuje się deziluzja. Pewnego dnia L. znika, a bohaterka po niedługim czasie odbiera telefon od swojej redaktorki i dowiaduje się, że ktoś podszył się pod nią i napisał książkę kradnąc jej historię i nazwisko. Książka, nad którą pracowała bohaterka była dla niej „wyzwaniem ostatecznym”, który miał rozstrzygnąć czy będzie ona jeszcze w ogóle zdolna kiedykolwiek coś napisać. Dlatego też, zdrada L. była dla bohaterki wyrokiem dożywotniego milczenia.
Krytycy określili książkę z gatunku thrillerów psychologicznych. Napięcie budzi przede wszystkim kreacja L.: zszarzałe wspomnienia wspólnej przeszłości, tajemniczość L. i jej wszechobecność w życiu bohaterki, a także emocje jakie u niej wywołuje. Napięcie autorka buduje również poza powieścią balansując na granicy fikcji literackiej i autentyczności opisywanej historii. Nie odpowiada na pytanie, co jest prawdą, a zrodziła jej wyobraźnia. Czyniąc ze swojej osoby główną bohaterkę, obnaża się, jednocześnie formułując bezlistosne oskarżenia pod swoim adresem. Delphine de Vigan, autorka-bohaterka jednocześnie katem i ofiarą. Książka pozostawia czytelnika z pytaniem ile prawdy jest w historiach typu d’après une histoire vraie.
Wiczarska Karina- Liczba postów : 1
Registration date : 05/10/2015
Page 1 sur 1
Permission de ce forum:
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum
|
|