PRIX GONCOURT

Ja mam u siebie obecnie "Du domaine des murmures", "La belle amour..." oraz "Retour a Killybegs".

Jestem mniej wiêcej w po³owie tego ostatniego i muszê przyznaæ, ¿e do¶æ ciekawie siê czyta. Kolejna pozycja z serii: osobiste wspomnienia, tegoroczne goncourty obfituj± w souvenirs. Historia autentyczna - tutaj na pewno warto pos³uchaæ wywiadu z autorem, który jest tutaj na forum umieszczony - ale g³os oddany jest w³a¶nie eks-przyjacielowi autora, zdrajcy, którego jednak na pewno nie tak ³atwo jednoznacznie oceniæ po lekturze ksi±¿ki. Bez próby usprawiedliwiania siê opowiada on historiê swojego ¿ycia, okoliczno¶ci, które popchnê³y go do takich a nie innych wyborów lub które po prostu ponios³y go w takim, a nie innym kierunku. Sam pejza¿ rozdartej Irlandii, konfliktów tak politycznych jak i religijnych czy czysto prywatnych jest ciekawy, niepokoj±cy, budz±cy pytania, wskazuj±cy na mnogo¶æ racji i "prawd", punktów widzenia.

Interesuj±ca pozycja na pewno ze wzglêdu na próbê zrozumienia zdrajcy-przyjaciela przez autora, próbê pojêcia jego motywów. Nie ma nachalnego moralizatorstwa, nie ma te¿ wbrew pozorom ¶lepej wiary w sprawê, jest mnóstwo pytañ, zgorzknienie i rozczarowanie, kompromisy i wybory.

Czuæ w tej ksi±¿ce zaanga¿owanie emocjonalne autora, czuæ te¿ jego wprawione, dziennikarskie pióro, styl konsekwentny i bez ¿adnych "zgrzytów".

Nie wiem jednak, jak ta powie¶æ wypad³aby w porównaniu z "Les souvenirs", które btw bardzo chcia³abym dorwaæ i przekonaæ siê sama, na którego z panów lepiej postawiæ.

Zaczê³am te¿ czytaæ "La belle amour...". Po raz kolejny tematyka przesz³o¶ci i korzeni, ale to opowie¶æ g³ównie o zderzeniu ró¿nych ludzkich mentalno¶ci, przedstawienie lekko utopijnego, ale ca³kiem mo¿liwego funkcjonowania spo³eczno¶ci w sposób ludzki, prosty, dobry. Ksi±¿ka ma w sobie co¶ niesamowitego, od pierwszych zdañ - i czy czyta siê j± w zat³oczonym tramwaju, czy w kawiarni na ¶rodku Starego Browaru, czy w ³ó¿ku pod pierzyn± - momentalnie wci±gna w swój niezwyk³y klimat, czyta siê szybko, w oderwaniu jakby od tego, co naoko³o, takie mia³am wra¿enia. Sam sposób narracji - fragmenty rozmowy, ale tylko monologi jednego rozmówcy, który jednak wplata w swoje s³owa tak± ilo¶æ innych g³osów, czasów i miejsc, ¿e nie sposób siê znudziæ, a za to ³atwo zgubiæ. Bezpo¶rednie zwroty do rozmówczyni, zabarwienie jêzykiem mówionym, klimat do¶æ osobistej "rozmowy" podczas podró¿y dwojga praktycznie nieznanych sobie ludzi, których ³±czy jednak jedno wspólne, wyj±tkowe miejsce, nak³adanie siê historii z ró¿nych czasów i bardzo aktualne, trafne uwagi prostego cz³owieka o ludziach i o spo³eczeñstwie. Mo¿e trochê kojarzy mi siê to z proz± E-E Schmitt'a, ale chocia¿ ogólna wyd¼wiêk podobny, to mniej w tym "przypowie¶ciowo¶ci", bardziej jest to osadzone w czasie i przestrzeni, bardziej spersonalizowane choæby przez styl i jêzyk.
Czyta siê w ka¿dym razie szybko, przyjemnie, ale nie bezmy¶lnie, wrêcz przeciwnie.

Naprawdê, niezwyk³y dobór siê trafi³ w tym roku: "La belle amour", "Le retour a Killybegs", "Rien ne s'oppose" czy "Du domaine des murmures" - to wszystko historie opowiadane w pierwszej osobie, osobiste, nawi±zuj±ce do wspomnieñ i radzenia sobie z przesz³o¶ci±.

Zajrza³am na stronê Academie Goncourt a tam jeszcze trzecia selekcja, z wczoraj:

Sorj Chalandon Retour à Killybegs Grasset
Alexis Jenni L’Art français de la guerre Gallimard
Carole Martinez Du Domaine des Murmures Gallimard
Lyonel Trouillot La belle amour humaine Actes Sud

Czyli w sumie podobnie, jak my siê zapatrywa³y¶my wstêpnie, chocia¿ oczywi¶cie nie musimy siê ograniczaæ do ich wyboru.
Ja wcia¿ optowa³abym za "Rien ne s'oppose", ciekawie zapowiada³y siê tak¿e "Les souvenirs". Kto ma obecnie "L'art francais de la guerre" i chcia³by siê wymieniæ?

Kopiujê Ani Waligóry opinie o ksi±¿kach z maila, coby wszystko by³o w kupie :]

W miare dokladnie przeczytalam Rom@ (S. Audeguy) i ogolnie ksiazka wydala
mi siê totalnym misz-maszem watkow i konwencji. Ju¿ sam pomysl ¿eby
miasto – Rzym by³o g³ównym bohaterem i (z tego co pamietam) prowadzilo
narracje, raz by³o kobieta raz mezczyzna, troche przeroslo moje
abstrakcyjne myslenie. Potem nagle pojawiaja siê realne postaci typu A.
Hepburn, Mussolini, M. Aniol, Freud. Na to nalozona jjest eszcze jedna
warstwa, postaci fikcyjnych wplatanych w watek strategicznej gry
komputerowej, osadzonej wlasnie w realiach staro¿ytnego Rzymu. Do tego
jezyk tez jest bardzo niejednolity (albo roznorodny, zaelzy jak go
postrzegac oczywisce) W ka¿dym razie mi nie odpowiadal, raz by³
wyszukany, liryczny i subtelny, za chwile perwersyjny i trywialny.

Duzo bardziej podobaly mi siê Les Souvenirs (D. Foenkinos) przede
wszystkim za caly klimat panujacy w ksiazce i swobodna, przyjemna narracje.
Ksiazka napsiana tak po prostu, z latwoscia jakby srpawiala przyjemno¶æ
pisarzowi a rpzez to tez czytelnikowi (np. mnie ;P ) Bez wdawania siê w
zbêdne wyja¶nienia, czsami autor skupia siê na jakis szczegó³ach,
opisuje bardoz precyzyjnie relacje i uczucia, ale nie mialam wrazenia ¿eby
obciazalo to szczególnie narracje, bo to opisy po prostu dobrze sie czyta.
Poza tym bardzo wdziecznie wplata w calosc fragmenty odleglejszych
wspomnien i opowiada o swoich osobistych wspomnieniach w bardzo poetycki,
nie narzucajacy sie sposob, co mi bardzo odpowiada. Ksiazki jeszcze nie
dokoñczy³am ale jutro zostawie w biblio, w razie gdyby ktoras z Was
chciala jeszcze zajrzec.

Tout, tout de suite (M. Sportes) tylko przekartkowa³am. Tematyka
‘powaznijesza’ ni¿ w w/w ksi±¿kach, akcja szybsza, wiecje dialogow.
Te kilka(nascie) kartek czytalo mi sie dobrze przede wszystkim ze wzglêdu
na dostosowanie rytmu narracji do akcji. Ciekawe doswiadczenie jêzykowe,
jezyk zrecznie dostosowany do opisywanych realiow.

Sposrod ksiazek które przeczytalam do fina³owej piatki typuje Les
Souvenirs.

Wiadomo ju¿ która ksi±¿ka zosta³a wybrana przez studentów?

Wygra³ "Retour a Killybegs"
Wiêcej szczegó³ów przy kawie - który z wieczorów w tym tygodniu pasowa³by Wam na spotkanie z dr Lob± w Trocadero? Proponujê wtorek, co Wy na to?
Pozdrawiam!

Moje drogie,
dr Loba zaczepiła mnie mówiąc, że w bibliotece wpisują już książki do katalogu i musimy pogadać z nimi, żeby zostawili nam je na wystawkę, zanim wszyscy je wypożyczą. W związku z powyższym proponuję dyskusję pt. co robimy dalej w ramach akcji: poznajcie goncourty?

Pozdrawiam